20’li yaşlarında, yaşadıkları soykırımı bize aktarmak, dünyaya sesini duyurmak için çabalayan, cesur, genç gazeteciler. Motaz, Plestia, Bisan ve daha birçoğu. İsrail şehirlerindeki elektrik kaynaklarını kestikten sonra rüzgâr enerjisinden elektrik üreten onlu yaşlarda bir çocuk. Bütün ailesini kaybettikten hemen sonra dünyaya gerçekleri anlatmak için bir dağ gibi tekrar mikrofonunu eline alan, Filistin’in sembolü bir dev insan; Wael el-Dahdouh.
Filistinlilerin sosyal medyada kullandıkları bir dize var: “We teach life sir.”* Evet, Filistinliler bize hayatı öğretiyor. Dünyamızın şu an bulunduğu halde; anbean bir soykırımı telefonlarımızdan 7/24 izlememize, 10.000’den fazla çocuğun bilinçli olarak katledilmesine rağmen hiç kimse bu zulmü durduramıyorsa; hepimiz ölüyüz, yalnızca Filistinliler hayattalar.
İsrail’in zulmü 75 yıldır Filistin topraklarında sistematik bir şekilde devam ediyor. Batı Şeria’dan Gazze’ye, Filistinlilerin yaşadığı her yerde bu bitmeyen zulüm kendini gösteriyor. 1948’de yüzbinlerce Filistinliyi kendi topraklarını bırakıp göç etmek zorunda bırakan en büyük katliamlardan biri; Nekbe yaşandı. O gün kendi topraklarından sürülen Filistinliler bugün ziyaret için dahi kendi ülkelerine, kendi topraklarına giremiyor. İşgalcilerin ve yerleşimcilerin; insana, dünyada insan kılığında gezen canavarlar olduğunu düşündüren zulmü, Filistin topraklarında her geçen gün artarak devam ediyor. İsrail, adeta dünyadaki kötünün bir sembolü gibi yarattığı kötülük sarmalını elinin değdiği her yere götürüyor.
Gazze’de yaşanan soykırıma, idrakimizin dahi alamadığı bütün kötülüklere ve zulme şahitlik ederken ümit etmemizi ise yine Filistinliler sağlıyor. Filistinlilerin bir kez daha gözlerimizin önüne serdiği iman ve direnişle silkeleniyoruz. Filistin hepimize insan olmayı öğretiyor ve insanlığa var olma ümidi veriyor.
2021 yılında Seikh Jarrah mahallesinde de, israilin süregelen bu zulmüne karşı yeniden tüm dünyayı hareketlendiren bir direnişe şahit olduk. İki kardeş olan Muna El Kurd ve Muhammed El Kurd başta olmak üzere birçok Kudüslü genç evlerinin haksız yere yıkılmasına ve yerleşimci zulmüne karşı ayaklandılar. Barışçıl protestolar ve sosyal medya paylaşımlarıyla seslerini dünyaya duyurmak için İngilizce paylaşımlar yapan bu gençlerin de etkisiyle, dünyanın her yerinde Filistin’in özgürlüğü için protestolar yapılmaya başladı. İnsanlık unuttuğu, 75 yıldır devam eden zulmü tekrar hatırladı ve bu zulme karşı ayaklandı. Filistinlilerin direniş ruhuna 2021’de tekrar şahitlik ettik ve biz de bu direnişin unutulmaması, Filistin’in özgürlüğüne kavuşması için ne yapabiliriz diye sormaya başladık.
Filistin’e dair okuma yaptıkça, uluslararası haber kaynaklarını ve direnişin sesi olan Filistinli gençleri takip ettikçe çok fazla şey öğreniyor ve kendimizi öğrendiklerimizi paylaşmakla mesul hissediyorduk. Bir yandan İsrail’in artan zulmüne anbean şahitlik ederken bir yandan da insanlığın bir çığ gibi büyüyen birliğini görüyorduk. Filistin, tüm insanları zulme karşı tek yürek olmaya itiyor, din, dil, ırk, inanç fark etmeksizin insan olan herkesi bir araya getiriyordu.
O dönemde, sosyal medyada Filistin’e dair takip ettiğimiz kaynakların birçoğu İngilizce’ydi ve bu içerikleri Türkçe’ye çeviren bir oluşum yoktu. Biz de, dünyada ve özellikle sosyal medyada daha da fazla konuşulmaya başlayan bu direnişin sesini duyurmaya katkıda bulunabilmek için bir çeviri inisiyatifi olan Hanzala Çeviri’yi kurduk ve Instagram hesabımızı açtık. Bize ilham veren Filistinli bu cesur gençlerin sesinin tüm dünyada duyulmasında bir etkimiz olsun, bu zulme karşı sesimizi çıkaralım, tarafımızı belli edelim ve elimizden ne geliyorsa onu yapalım istedik. 2021 yılında 200 takipçili küçük bir hesap olan sayfamız, bugün 80.000 takipçiye erişti ve paylaştığımız içeriklerle yaklaşık 11 milyon insana ulaştık.
Sosyal medya, her ferde sesini duyurabileceği bir alan sağlayarak normalde kimsenin bilmeyeceği hikâyeleri bütün dünyanın gözleri önüne seriyor. Gazze’den Motaz, Bisan, Plestia ve daha birçok kahraman gazetecinin yaptığı aslında dünyanın sessiz kaldığı, ana akım medyanın sesini kısmaya çalıştığı hikâyelerini duyurmak. Bir yandan insanları çok ciddi etkileme ve yönlendirme kapasitesine sahip olan bu mecra, bir yandan da gerçeklerin bir haber kanalının filtresinden geçmeden duyulmasını sağlıyor. Bu sayede Gazze’de, Kongo’da veya Sudan’da olanlardan anbean haberdar olabiliyor, yaşanan adaletsizliklere ses çıkarmak için platformlarımızı kullanabiliyor ve küçük hikâyeler gibi gördüğümüz hikâyelerin dünyayı değiştirme gücüne şahitlik ediyoruz. Hanzala Çeviri olarak biz de kendimizi bu değişimin parçası olan bir toplumsal hareket olarak görüyoruz.
Bugün Gazze’deki soykırıma şahitlik ederken yalnızca oradaki mücahitlerin, gençlerin, cesur çocukların ve şerefli Filistin halkının sesi olmak istiyoruz. Tüm bu zulmü topyekûn durdurmaya gücümüz yetmese de inanıyoruz ki Hz. İbrahim’in ateşine su taşıyan karınca misali bir etkimiz olacak. Birlik olarak, yalnızca Filistinlilerin sesi tüm dünyada duyulsun, Filistin özgür olsun isteyen ve bunun için çabalayan hepimizin bir etkisi olacak.
Nehirden denize, Filistin özgür oluncaya dek, hep beraber konuşmaya devam edeceğiz!
*Rafeef Ziadah – ‘We teach life sir’
