Kırk şair olsam anlatamam,
Sessizliğin kırgın yükünü.
Prometheus’un ateşi değil,
Kendini yutan bir küldür içimde.
Pandora’nın kutusu değil,
Ama içinde hapsolmuş bir sessizlik,
Gölgemle konuşurum bazen
Bazen buruşuk asılmış çamaşırlarla
Anka doğmaz bazen,
Küller yalnızca birikir.
Susmak,
Yaraya düşülen en derin merhem.
Sustum.
Sonra bir ormana yöneldim.
Ormanda, canı sıkılan dalından ayrılıp savrulan kırgın kozalakları topladım.
Küçük, suskun şeyleri.
…
Hissettiren cümleler…